ΝΗΣΟΣ ΠΡΩΤΗ
H Πρώτη είναι ένα πανέμορφο μικρό νησί ακριβώς απέναντι από την Μαραθόπολη Μεσσηνίας. Απέχει μόλις ένα μίλι από την ακτή και είναι άνυδρο και ακατοίκητο. Ωστόσο, είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον μέρος με ιστορία που ξεκινάει απο πολύ παλιά.
Ονομασία
Το όνομα του νησιού αυτού, οφείλεται στον θαλασσινό θεό Πρωτέα, γιό του Ποσειδώνα και έχει σπουδαία αρχαιολογική σημασία. Εκεί σώζονται τα ερείπια ακροπόλεως μυκηναϊκής ή προκλασικής εποχής με τείχος και κυκλοτερή πυργίσκο.
Ιστορία
Η νήσος Πρώτη μνημονεύεται από τον Θουκυδίδη γιατί εκεί «ερήμου ούσης», το 424 π.Χ. στάθμευσε προσωρινά, λόγω τρικυμίας, ο αθηναϊκός στόλος (αθηναϊκή μοίρα) του Δημοσθένη, επανακάμπτοντας από την Ζάκυνθο και συνεχίζοντας προς την Πύλο, όπου πλησίον αυτής, στη νήσο Σφακτηρία, πολιόρκησε τους συγκεντρωμένους εκεί Σπαρτιάτες (Θουκυδίδη Δ’ 13).Αναφορές για αυτήν υπάρχουν και από το Στράβωνα και άλλους αρχαίους συγγραφείς. Σύμφωνα με τις τοπικές παραδόσεις αποτελούσε στο παρελθόν καταφύγιο ναυτικών, πιθανόν δε ακόμα κατά διάφορες εποχές και λημέρι Πειρατών, Κουρσάρων Σαρακηνών που έκρυβαν εκεί και τους θησαυρούς τους (Μαρτίνης Δ. Θ., «Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος - Η τριφυλιακή νήσος Πρώτη», Τόμ. 13, Αρ. 13 (1934), σελ. 185 – 200).Στο νησί επίσης υπάρχει και ο ναός της Ευπλοίας Αρτέμιδος, που στην θέση του ανοικοδομήθηκε ναός της Παναγίας.
Πειρατές
Στα χρόνια της ακμής της πειρατείας, την Πρώτη είχε σαν ορμητήριο του ο Μανιάτης κουρσάρος Κατούλιας αλλά και το θωρηκτό "Σπέτσες" προσορμίστηκε εκεί το 1899, για να σωθεί από την τρικυμία που μαινόταν στο Ιόνιο πέλαγος.
Μοναστήρι της κοίμησης της Θεοτόκου της Γοργοπηγής
Μοναδική εμπειρία επίσης αποτελεί η επίσκεψη στο μοναστήρι της κοίμησης της Θεοτόκου της Γοργοπηγής που βρίσκεται βόρεια της παραλίας της βουρλιάς και συγκεντρώνει πλήθος πιστών στις 15 και 23 Αυγούστου.
ΠΑΡΑΛΙΑ ΒΟΥΡΛΙΑΣ
Κολυμπήστε στα γαλαζοπράσινα πεντακάθαρα νερά της παραλίας της Βουρλιάς ανάμεσα σε γκριζόλευκα βράχια.
ΘΕΣΗ "ΓΡΑΜΜΕΝΟ"
Στην θέση "Γραμμένο" είναι χαραγμένες περίπου 30 σκαλιστές επιγραφές μετακλασικής, ρωμαϊκής και Βυζαντινής εποχής. Οι επιγραφές αυτές εκφράζουν ευχές των, κατά διαφόρων εποχών, ναυτιλομένων που καταφεύγανε με τα καράβια τους στον ορμίσκο του νησιού για να σωθούν απο την τρικυμία και εύχονταν στους θεούς να τους χαρίσουν εύπλοια κατά το υπόλοιπο ταξίδι τους. Μερικές απ' αυτές: "Εύπλοια τώ Ει...νέω τω Έφεσίω τω Έρμη θεώ". "Ευπλοιά σοι εύτυχή(ς) Διόσκουροι Σμυρναίοι". "Ευπλοιά σοι ευτυχή αυρά(ν) ην φέρω ήμΐν".